abdülhak hamit tarhan kimdir, ilk pastoral şiir sahra, tanzimat dönemi sanatçıları, kitap, Türk edebiyatında önemli sanatçılar, yazarlar, şairler, 11. sınıf Türk edebiyatı
ABDÜLHAK HÂMİT TARHAN (1852-1937)
Tanzimat dönemi Türk edebiyatının önemli sanatçılarından Abdülhak Hâmit Tarhan, “sanat için sanat” anlayışına
bağlıdır. Süslü ve sanatlı bir dili vardır. Romantizmin etkisindedir. “Şair-i
Azam” (Büyük Şair) olarak tanınır. Şiirlerinde tezatlara yer vermiş,
şaşırtmacadan yararlanmıştır. Aruzun yanında heceyi de kullanmıştır. İlk
pastoral şiirimiz olan “Sahra”yı o yazmıştır. Edebiyatımızdaki ilk kafiyesiz
şiir örneği olan “Validem” de onundur. Şiirlerinde “aşk, doğa, vatan sevgisi”
gibi konuların yanı sıra “ölüm” konusunu da yoğun biçimde işlemiş, felsefî
şiirler yazmıştır. Tanzimat Edebiyatının birinci döneminde başlayan; şiirin
içeriğine yönelik yeniliklere, şiirin şeklinde yapılan yenilikleri de
eklemiştir. Şiirlerinde zengin bir lirizm vardır.
Abdülhak Hâmit Tarhan, şiirlerinin yanı sıra tiyatro türünde
de eser vermiştir. Fakat tiyatroları sahne tekniğine uygun değildir. Zaten
kendisi de bunları, “oynanmak için değil okunmak için” yazdığını söylemiştir.
Tiyatro eserlerinden bazıları düzyazı biçiminde, bazıları ise aruz veya heceyle
manzum olarak yazılmıştır. Hece ölçüsüyle kaleme alınan ilk manzum tiyatro
örneği olan “Nesteren”i o yazmıştır. Tiyatrolarında tarihî konuların yanı sıra
metafizik konuları da işlemiştir.
ESERLERİ
Şiir: Makber, Sahra, Ölü, Bunlar Odur,
Divaneliklerim yahut Belde, Bâlâdan Bir Ses…
Tiyatro: Eşber, İçli Kız, Fitnen, Nesteren, Duhter-i Hindu,
Tezer, Macera-yı Aşk, Sabr-ü Sebat, İlhan…
0 yorum: